مرجع دانلود پاورپوینت های درسی

حجم فایل : 1.5 MB
نوع فایل : پاور پوینت
تعداد اسلاید ها : 16
بنام خدا فارسی هشتم


ستایش



به نام خدایی که جان آفرید سخن گفتن اندر زبان آفرید
آرایه : تلمیح به آیه های « خلق الانسان ، علّمه البیان »
نکته ی دستوری : این بیت از سه جمله تشکیل شده است که در جمله ی اول فعل حذف می باشد / سخن گفتن مفعول
نکته تاریخی : کاربرد اندر به جای در
خداوند بخشنده ی دستگیر کریم خطا بخش پوزش پذیر
آرایه : دستگیر = کنایه از یاری کننده / تکرار ، مصوّت ( صدای ) « ِ» = واج آرایی / تکرار حرف «ش» = واج آرایی
نکته ی دستوری : بیت از دو جمله تشکیل شده است
پرستار امرش همه چیز و کس بنی آدم و مرغ و مور و مگس
آرایه : مرغ ، مور ، مگس = مراعات نظیر / بنی آدم و مرغ و مور و مگس = مجازا همه موجودات
نکته ی دستوری : همه = صفت مبهم / چیز و کس = اسم ( هسته ) / همه چیز و کس ، نهاد است و پرستارش امرش ، مسند می باشد . فعل ( هستند ) هم در مصرع اول ، حذف شده است . یکی را به سر ، برنهد تاج بخت یکی را به خاک اندر آرد ز تخت
آرایه : تاج بر سر نهادن = کنایه از به عظمت و بزرگی رساندن / از تخت به خاک آوردن = کنایه از پست کردن / بخت و تخت = جناس / این بیت تلمیح دارد به آیه ی « تعزّ من یشاء و تذلّ من تشاء»/سر ، تاج و تخت = مراعات نظیر / سر و بر = جناس
نکته ی دستوری : را در مصرع اول ، فک اضافه است = تاج بخت ( را ) به سر یکی ، برنهد/ را در مصرع دوم نشانه مفعول است .
را فک اضافه : بین مضاف و مضاف الیه می آید و مضاف الیه را بر مضاف مقدم می کند . یعنی اول مضاف الیه می آید و بعد مضاف = مضاف را سقف بشکافیم = سقف فلک را .... گلستان کند آتشی بر خلیل گروهی بر آتش برد ز آب نیل
آرایه : مصراع اول تلمیح دارد به آتش افکندن حضرت ابراهیم (ع) و به آیه ی 68 سوره انبیا : قلنا یا نار کونی بردا و سلما علی ابراهیم . مصراع دوم تلمیح دارد به غرق کردن فرعونیان و از آن جا به آتش جهنم فرستادن.
به درگاه لطف و بزرگیش بر بزرگان نهاده بزرگی ز سر
آرایه : بر وسر = جناس / از سر نهادن = کنایه از : از یاد بردن / تکرار واژه ی بزرگی نکته تاریخی : گاهی در گذشته برای یک متمم دو حرف اضافه می آورند که به این نوع متمم ، متمم تاکیدی می گفتند = به درگاه لطف و بزرگیش بر ( به و بر ، دو حرف اضافه هستند )
جهان متّفق بر الهیتش فرو مانده از کنه ماهیتش
آرایه : جهان = مجازا مردم جهان ( انسان ها ) / فرو ماندن = کنایه از ناتوانی و بیچارگی
نکته ی دستوری : متّفق ، مسند است = جهان بر الهیتش ، متّفق ( هستند ) .
بشر ، ماورای جلالش نیافت بصر ، منتهای جمالش نیافت
آرایه : جلال و جمال = جناس / بصر = مجازا انسان / ندید...