مرجع دانلود پاورپوینت های درسی

حجم فایل : 327.7 KB
نوع فایل : پاور پوینت
تعداد اسلاید ها : 33
فرآیند سازی گاز هدف عمده از پالايش و نم زدايی گاز طبيعی: حذف گازهای اسيدی موجود برای ممانعت از خوردگی و جلوگيری از مسموميت كاتاليزورهای صنايع شيميايی
تنظيم نقطه شبنم برای جلوگيری از ايجاد پديده هيدرات
كنترل ارزش حرارتی گاز
برآورده نمودن نيازهای خاص مورد نظر مشتريان آلاينده های گاز طبيعی : دی اكسيد كربن:خوردگی،كاهش ارزش حرارتی،اثرات مخرب زيست محيطی،انسداد خطوط خصوصا در صورت فشرده سازی
سولفيد هيدروژن:خوردگی،اثرات كشندگی شديد
سولفيد كربونيل:مسموم كننده كاتاليست،افزايش تركيب گوگردی گاز
مركاپتانها:خوردگی
دی سولفيد كربن:مسموم كننده كاتاليست مراكس و حلال ها
دی سولفيد دی آلكيل :در برابر حرارت پايدار نيست و به سولفيد هيدروژن و تركيب آلفينی تجزيه می شود.
نيتروژن:كاهش ارزش حرارتی
واحدهای موجود در يك پالايشگاه گاز ترش: GTU : Gas Treating Unit
SRU : Sulfur Recovery Unit
Dehydration Plant
Stabilizer
Topping Plant
Sour Water Treating System
Utility
ارتباط بين واحدهای مختلف در يک پالايشگاه گاز GTU SRU در واحد بازيافت گوگرد با استفاده از روش كلاوس طی دو مرحله گرمايی و كاتاليستی از گازهای اسيدی حاوی CO2 و H2S، گوگرد با درجه خلوص 9/99% توليد می شود. Dehydration plant Condensate Stabilizer & Topping Plant: تعريف : مايعات گازی مواد سبك و سنگين هيدروكربوری اند كه همراه گاز از چاه خارج می شوند. اين مايعات قابليت تبديل به مواد سبك تقطير و ميان تقطير را دارا می باشند.
هدف : تثبيت مايعات هيدرو كربوری همراه گاز و جداسازی هيدروكربورهای سبك و هيدروژن سولفوره از ساير هيدروكربورها و آماده سازی جهت ورود به واحد تقطير ميعانات
در واحد تثبيت، فشار ميعانات تا فشار آتمسفريك كاهش می يابد.
در واحد تقطير، محصول خروجی از واحد تثبيت مايعات به محصولات حلال صنعتی، نفتا، نفت سفيد و گازوئيل تبديل می شود. Utility & Sour Water Treating System وظيفه واحد Utility، تامين LPS, HPS, MPS ، آب مقطر، آب آتش نشانی، آب سرويس، آب آشاميدنی، آب تغذيه برجهای خنك كننده، گاز سوخت مصرفی و تامين برق مورد نياز می باشد.
در واحد آب ترش با استفاده از بخار LP، نسبت به زدايش گازهای اسيدی اقدام می شود. شيرين سازی گازهای ترش: جذب توسط حلال شيميايي جذب گازهای اسيدی موجود در گاز ترش معمولا توسط حلال های شيميايی انجام می گيرد. مهم ترين حلال های مورد استفاده عبارتند از: MEA, DEA, MDEA, DIPA, DGA MEA وزن مولكولی پايين
فعاليت بالا
در حضور دی اكسيد كربونيل و دی سولفيد كربن قدرت شيميايی خود را از دست می دهد.
مصرف بخار زيادی برای احيا شدن نياز دارد. DEA بر خلاف MEA، درحضور تركيبات ياد شده می تواند به کار رود.
سرعت واكنش كمتر و غلظت بيشتر
دمای بهينه جذب آن برای دی اكسيد كربن...